رویا

در رویاهایم

 او را می دیدم

 او که

 با هوش،زیبا

 پر احساس و توانا

 خلاق و شاد

 نیرومند و دانا بود

 او

 که مرا

 غرق در عشق کرده بود

 و از آنجا

 که رویا

 تنها اندیشه ای پر ز آرزوست

 هیچ گاه انتظار نداشتم

 کسی را بیابم

 که وجودش

 سرشار از این ویژگی های نیک باشد

 و سپس

 تو را دیدم

 و تو نه تنها

 ایمانم را به رویا

 زنده کردی

 حتی

 از رویایم نیز

 شگفت انگیزتری

دوستت دارم

هر گاه

که تصمیم مهم می گیرم

آن را با تو در میان می گزارم

هر گاه که روزی سخت دارم

در کنار تو بودن

دشواری اش را از یادم می برد

هر گاه که دلسرد می شوم

از آن چه می کنم

می توانم همیشه

به دلگرمی های تو تکیه کنم

هر گاه برای من

پیشامد نیکی رخ می دهد

شادمانی تو

نیکی آن را دوچندان می کند

هر گه رویا هایی نو در سر دارم

می توانم به پشتیبانی تو تکیه کنم

هر گاه که می بینم

در پی انجام کاری اشتباه هستم

تنها بوسه از تو مرا به راه راست باز می گرداند

بدان خاطر که می فهمم

هیچ چیز در زندگی

پر ارزش تر از عشق تو نیست

و من در اوج خوشبختی ام چون در کنار تو هستم

از تو متشکرم

و دوستت دارم!! 

عشق...

از لحظه دیدار تو
دریافته ام که با ارزش ترین احساسی
که انسان می تواند داشته باشد
عشق است
در گذشته می پنداشتم
که عشق را تنها در فیلم های سینمایی می توان یافت
و به همین دلیل از اینکه تنها بمانم لذت می بردم
در گذشته می پنداشتم
که خیلی مستقل هستم
به هیچ کس نیازی ندارم
و این همه به خاطر این است که قوی هستم
ولی پس از دیدار تو
دریافته ام
که دید من به عشق
تنها سرپوشی بود
بر شکست هایی که در رابطه های عاشقانه داشته ام
ظاهری نیرومند و بی تفاوت به خود می گرفتم
تا هیچ کس از انچه حس میکنم آگاه نشود
ولی پس از دیدار تو
دیگر نمی توانم تظاهر کنم
احساساتم را اشکارا بیان می کنم
و حالا می خواهم
انچه را که همیشه در دل داشتم
و از بیان ان می هراسیدم به دنیا بگویم
بگویم که عشق
با ارزش ترین احساس انسان است
و می خواهم از تو تشکر کنم
که صداقت من با خود و دیگران
به خاطر تو ست 

خیال

آرام

مثل شبنم می چکد

از گلبرگ چشمانم

اشک .

چشم هایم را می بندم

و صدای آخرین بلبل این دنیا را  ...

نه نمی شنوم

آسمان آبی خیال هم

دودی شده است   .

عشق

زندگی                                 پاک من عشق                               لیلی و

قمار                                                                                    مجنون

در                              عشق یعنی ...           شدن

ساختن                                                                               عشق

دل                                                                                   یعنی

کلبه                                                                        وامق و

یعنی                                                                   عذرا

عشق                                                           شدن

  من                                                عشق

 فردای                                یعنی

  کودک                        مسجد

  یعنی             الاقصی

عشق  من

عشق                                      آمیختن                                         افروختن

یعنی                                 به هم          عشق                               سوختن

چشمهای                      یکجا                    یعنی                       کردن

پر ز                 و غم                            دردهای             گریه

خون/ درد                                                   بیشمار

  عشق                                 من

    یعنی                           الاسرار

    کلبه                  مخزن

         اسرار     یعنی 

سر بر کدامین خاک بگذارم

سر بر کدامین خاک بگذارم

تا وجود خسته ام را پذیرا باشد ؟

فریاد را بر کدامین آسمان

توانم بر آورد

که ضجه سکوتم

از این راه   ِ به گوش هیچ کس نمی رسد .

دستان  خالی از یقینم را

کسی بذر اعتماد نمی کارد

چرا که در این درگاه تاریک

چشمانم نوری جز

برق اشک های پنهان نمی بیند .

می دانم

هرگز منی در کنار هیچ تویی

قرار نمی گیرد

که سالهاست

حاصل جمع   من و تو

ما نمی شود .

این روزها دلم تنگ است

لحظه ها گویی دست در دست هم داده اند ِ  تا قلب طپش رمیده مرا با خود به گور ببرند

ای کاش دلتنگی ها را پایانی بود .

زمان پاورچین پاورچین می گذرد

و 

من چون شبکوری در تاریکی

تنها صدای قدم هایش را  ِ  که برایم به ناله شبگردان گرسنه مانند است   ِ  می شنوم

با امید به اینکه

نقطه پایان نزدیک است . 

تو به سادگی می گذری

تو

به سادگی می گذری

همان طور که من گذشتم

از همه دار و ندارم

از خوشی هایم

واز تمام چیزهایم

برای تو

تو

به سادگی می گذری

از من . .

کجا میروی ای عشق؟

کجا میروی ای عشق؟

به کجا؟

صدای قلب مرا بشنو

و به سویم بیا

که همانا ساز دلم با نوای قلبت یکیست

و این دل تا ابد برای تو میسازد

و برای تو میسوزد

به سویم بیا ...

                               که این ساز شکسته خوش نوایی دارد

میون این همه عاشق

میون این همه عاشق  دل فقط تو رو پسندید

با  همون  نگاه  اول عشقوتوچشمای تودید

شدی مهمون دل من  با یه دنیا مهربو نی

درهمون لحظه که قلبم می مرداز بی همزبو نی

نمیدم یه تار مو تو  به یه دریا  دٌر زیبا

نمیدم برق نگا تو  به یه دنیا دلخوشی ها

بیا تا با هم بسازیم  قصرمونو از صداقت

توی ایونش  بکاریم  گلای پاک محبت

بیا تا با هم ببینیم  فردارو به رنگ ابی

کو چ کنیم به وادی عشق  با همین دستای خالی

حالا که قدم گذاشتی  به سرای پاک این دل

بمون واسه ی همیشه  بمون ای غزال خوشگل

نمیدم یه تار مو تو  به یه دریا  دٌر زیبا

نمیدم برق نگا تو  به یه دنیا دلخوشی ها

                                    میون این همه عاشق 

کودکی...

احساس میکنم کودک ام رو گم کرده ام توی غرور جوانی! از دنیای آدم بزرگا بیزارم.شازده کوچولو راست می گفت آدم بزرگا حقیقتا حقیقتا عجیب اند.وقتی به واقع کودک بودم و این جمله رو برایم می خوندند می گفتم نه من با همه فرق خواهم داشت و عجول بودم برای سپری شدن کودکی.اما حالا چی؟

یادش بخیر .روزگار خوبی بود عروسکای رنگ وارنگ قهر و آشتی های بچه گونه... دلم برای همه چیز تنگ شده.همه صاف و پاک بودیم درست مثل آینه.

وقتی عروسک ام رو از دستم گرفت اند و گفتتند بنویس بابا ؛ وقتی تونستم دست پیرزنی رو بگیرم و کمک اش کنم وقتی تونستم زیر تازیانه های روزگار سرمو بالا بگیرم فهمیدم که بزرگ شدم.

احساس بزرگ بودن خیلی سخته.خیلی سخته که بخواهی یه شبه بزرگ شی.سخته پا بذاری تو دنیایی که همه چیزش مبهم و غبار اندوده حتی حرفای عاشقانه اش. دنیایی که برای من خلاصه می شد توی کفشای پا شنه بللند مادرم!  دنیای که توش دروغ بیداد می کنه و صداقت کیمیاست.