کلبه تنهایی
به نام آن که اشک را سردار عشق آفریدکلبه تنهایی
به نام آن که اشک را سردار عشق آفریدشتاب مکن
شتاب مکن
که ابر بر خانه ات ببارد
و عشق در تکه ای نان گم شود
هرگــز نتــوان
آدمـی را به خانه آورد
آدمی در سقـوط کلمات
سقــوط می کند
و هنگام که از زمین برخیزد
کلمات نـارس را
به عابران تعـارف می کند
آدمی را توانایـی عشق نیـست
در عشق می شکنــد و می میــرد
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد