کلبه تنهایی

به نام آن که اشک را سردار عشق آفرید

کلبه تنهایی

به نام آن که اشک را سردار عشق آفرید

دو خط موازی

             کاش می شد سکوت غریبانه ی گنجشک های افسرده را معنا کرد  

 
                 
 کاش می شد فریاد مظلومانه نیلوفر های مرداب را شنید


                   کاش می شد اندیشه و احساسم را به دست پیچکی بسپار   

  تا به هر کجا که می خواهند سر بکشند ، 


از تکرارناقص خاطره ها ,  

           از تلاش بیهوده برای رفتن و نرسیدن مثل دو خط موازی خسته ام 

 

     aram

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد